Het nummer, aflevering 2 van jaargang 132 (2022), bevat drie boeiende artikelen:
In het eerste artikel tracht Luc Van Durme op basis van oud bronnenmateriaal te peilen naar de historische diepgang van het Zuid-Vlaamse suffix -ie(s), dat, na het bestuderen van de enigszins vergelijkbare vorm -ighem in plaatsnamen uit hetzelfde gebied, het product lijkt van een eigen Vlaamse ontwikkelingsgang. Zowel -ie(s) als -ighem reveleren zo het fenomeen van het verzet tegen de posttonische reductie in het zuidwesten van het Nederlandse taalgebied.
Marcel De Smedt poogt in zijn bijdrage op basis van een onderzoek van de overgeleverde handschriften en typoscripten de genese van Willem Elsschots De leeuwentemmer te reconstrueren. Elsschots talloze schrappingen en toevoegingen, interlineair en in de marge, hebben hun functie in de voortgang van het verhaal, accentueren het karakter van de personages en voegen dikwijls een komische noot toe. In de manuscripten en typoscripten van ‘Jantje’ en ‘De leeuwentemmer’ kijken we over de schouders van de auteur mee op zijn schrijftafel. Elsschot blijkt een ware ‘denker op papier’.
De bijdrage van Bart Eeckhout probeert een state of the art op te stellen van de hedendaagse productie, circulatie en consumptie van de poëzie enerzijds en de academische studie ervan anderzijds. Eeckhout gewaagt van een culturele paradox: terwijl de productie, circulatie en consumptie van de poëzie in een multimediale, op spektakel gerichte en gedigitaliseerde wereld opvallend divers zijn geworden en de manifestatievormen van het genre zich doorlopend vermenigvuldigen, vertaalt deze uitbreiding van het studieobject zich niet in toegenomen academisch onderzoek. Integendeel, een aantal vaststellingen suggereert dat er van een crisis in het wetenschappelijke veld sprake is.
Het volledige nummer en de afzonderlijke artikelen kun je hier inkijken. De papieren versie is eveneens beschikbaar en kan besteld worden via het secretariaat.
Deel deze pagina